Цыганкоў: У парадак дня паседжаньня саюзнага Саўміну ўключана каля 25 пытаньняў. На вашу думку, якія сёньня галоўныя тэмы ў эканамічных дачыненьнях Беларусі і Расеі, на якіх прэм’ерам варта было б сканцэнтравацца?
Калінкіна: Такіх тэмаў сапраўды шмат. Наступны год вельмі важны для Беларусі, бо гэта будзе год напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў. Як я разумею, паколькі выбары адсунутыя максымальна далёка, Аляксандар Лукашэнка за гэты час хоча, так бы мовіць, вывесьці краіну з крызісу.
Гэта азначае, што Менск спадзяецца на тое, што ажыве расейскі рынак і беларуская прадукцыя зноў будзе туды пастаўляцца, што Беларусь будзе жыць з нафтавым бюджэтам і Расея будзе заставацца нашым сыравінным прыдаткам, цэны на газ будуць заставацца таньнейшымі, чым у Эўропе, што Расея зноў дасьць Беларусі крэдыт. Такіх пытаньняў вельмі шмат, — іншая справа, ці будуць яны вырашаныя на сустрэчы 28 кастрычніка. Тут у мяне асаблівых спадзяваньняў няма.
Цыганкоў: Ці спрыяльная цяпер сытуацыя для вырашэньня хаця б некаторых з гэтым пытаньняў. Ці будзе Расея гатовая (альбо будзе вымушаная) пайсьці насустрач Беларусі ў тыхпажаданьнях, пра якіх вы казалі?
Калінкіна: Як мне здаецца, цяпер усе перамовы з Расеяй пайшлі па ня вельмі прыемным для Беларусі сцэнары. На мінулай сустрэчы Сідорскага і Пуціна новым было тое, што Беларусь прапанавала Расеі сьпіс прадпрыемстваў энэргетычнага комплексу, якія Менск зьбіраецца, як было сказана, “рэфармаваць”.
Я думаю, у гэтым кірунку і ідуць перамовы. Проста так, як я разумею, Расея грошы ўжо не дае і нейкіх асабліва спрыяльных эканамічных умоваў не прадстаўляе. Ідэалёгія перамоваў такая — “у вас ёсьць чым расплачвацца, у вас ёсьць прадпрыемствы”. Як мне здаецца, на сустрэчы Пуціна і Сідорскага будзе прысутнічаць вялікае кола чыноўнікаў, якія адказваюць менавіта за гэтыя пытаньні. Беларусь назвала прадпрыемствы, якімі яна гатовая падзяліцца. На якіх умовах гэта будзе зроблена, ці задаволіць гэта Расею — ад гэтага і будзе залежыць лёс перамоваў.
Калінкіна: Такіх тэмаў сапраўды шмат. Наступны год вельмі важны для Беларусі, бо гэта будзе год напярэдадні прэзыдэнцкіх выбараў. Як я разумею, паколькі выбары адсунутыя максымальна далёка, Аляксандар Лукашэнка за гэты час хоча, так бы мовіць, вывесьці краіну з крызісу.
Гэта азначае, што Менск спадзяецца на тое, што ажыве расейскі рынак і беларуская прадукцыя зноў будзе туды пастаўляцца, што Беларусь будзе жыць з нафтавым бюджэтам і Расея будзе заставацца нашым сыравінным прыдаткам, цэны на газ будуць заставацца таньнейшымі, чым у Эўропе, што Расея зноў дасьць Беларусі крэдыт. Такіх пытаньняў вельмі шмат, — іншая справа, ці будуць яны вырашаныя на сустрэчы 28 кастрычніка. Тут у мяне асаблівых спадзяваньняў няма.
Цыганкоў: Ці спрыяльная цяпер сытуацыя для вырашэньня хаця б некаторых з гэтым пытаньняў. Ці будзе Расея гатовая (альбо будзе вымушаная) пайсьці насустрач Беларусі ў тых
Ідэалёгія перамоваў такая — “у вас ёсьць чым расплачвацца, у вас ёсьць прадпрыемствы”.
Калінкіна: Як мне здаецца, цяпер усе перамовы з Расеяй пайшлі па ня вельмі прыемным для Беларусі сцэнары. На мінулай сустрэчы Сідорскага і Пуціна новым было тое, што Беларусь прапанавала Расеі сьпіс прадпрыемстваў энэргетычнага комплексу, якія Менск зьбіраецца, як было сказана, “рэфармаваць”.
Я думаю, у гэтым кірунку і ідуць перамовы. Проста так, як я разумею, Расея грошы ўжо не дае і нейкіх асабліва спрыяльных эканамічных умоваў не прадстаўляе. Ідэалёгія перамоваў такая — “у вас ёсьць чым расплачвацца, у вас ёсьць прадпрыемствы”. Як мне здаецца, на сустрэчы Пуціна і Сідорскага будзе прысутнічаць вялікае кола чыноўнікаў, якія адказваюць менавіта за гэтыя пытаньні. Беларусь назвала прадпрыемствы, якімі яна гатовая падзяліцца. На якіх умовах гэта будзе зроблена, ці задаволіць гэта Расею — ад гэтага і будзе залежыць лёс перамоваў.
