Лінкі ўнівэрсальнага доступу

«Даніловіч хлусіць». Гісторыкі адказалі кіраўніку Інстытуту гісторыі наконт сьцяга


Ілюстрацыйнае фота
Ілюстрацыйнае фота

Больш за 20 гісторыкаў адказалі дырэктару Інстытуту гісторыі Нацыянальнай акадэміі навук Вячаславу Даніловічу, які 20 жніўня ў эфіры БТ выступіў у якасьці экспэрта па бел-чырвона-белым сьцягу.

У гэтым выступе кандыдат гістарычных навук прапанаваў «задумацца» над сымболікай бел-чырвона-белага сьцяга і асудзіў беларускую грамадзянскую супольнасьць за яго выкарыстаньне ў пратэстах. У якасьці аргумэнта была агучаная тэза пра ўжываньне гэтага сьцяга беларускімі калябарантамі ў часы нямецкай акупацыі.

Прыводзім далей зварот цалкам:

«Між тым добра вядома (і ня толькі гісторыкам), што бел-чырвона-белы сьцяг здаўна прысутны ў беларускай гісторыі і зьяўляецца непадважальнай нацыянальнай і гістарычнай каштоўнасьцю беларускага народу.

Нацыянальныя сьцягі падчас Другой сусьветнай вайны ўжываліся калябарантамі ўсіх краінаў, акупаваных гітлераўскай Нямеччынай. У тым ліку расейскімі — пад афіцыйным сымбалем сучаснай Расеі, бела-сіне-чырвоным сьцягам, на баку Гітлера ваявалі сотні тысяч расейцаў.

Выкарыстаньне нацыянальнага сьцяга якімі-небудзь варожымі сіламі не прыводзіць да ягонай дэвальвацыі. Бел-чырвона-белы сьцяг, пад якім у жніўні 2020 г. праходзіць мірная беларуская рэвалюцыя, ня можа быць скампрамэтаваны нават тым, што пад ім прымаў прысягу першы прэзыдэнт Рэспублікі Беларусь — сёньняшні дыктатар Аляксандар Лукашэнка.

У вырашальны момант гісторыі краіны кожны грамадзянін вымушаны выбіраць — на чыім баку яму стаць. Спадар Вячаслаў Даніловіч выбраў бок антыбеларускай дыктатуры і выкарыстаў у яе абарону сваю афіцыйную пазыцыю дырэктара акадэмічнай установы.

Гэты антынавуковы і антымаральны чын паставіў яго па-за межамі ня толькі беларускай грамадзянскай, але і навуковай супольнасьці».

Аўтары звароту просяць далучацца да яго іншых гісторыкаў. Ліст да гэтай пары падпісалі:

— Аляксандар Краўцэвіч, доктар гістарычных навук (Горадня)
— Аляксандар Смалянчук, доктар гістарычных навук (Горадня)
— Генадзь Сагановіч, доктар габілітаваны (Менск)
— Алег Яноўскі, доктар гістарычных навук (Менск)
— Сьвятлана Марозава, доктар гістарычных навук (Горадня)
— Тадэвуш Гавін, доктар габілітаваны (Горадня)
— Ганна Энгелькінг, доктар габілітаваны (Варшава)
— Юры Гардзееў, доктар габілітаваны (Кракаў)
— Ольга Кавалеўская, доктар гістарычных навук (Кіеў)
— Dr Русьціс Камунтавічус (Коўна)
— Андрэй Янушкевіч, кандыдат гістарычных навук (Менск)
— Уладзімер Ляхоўскі, кандыдат гістарычных навук (Менск)
— Аляксандар Пашкевіч, кандыдат гістарычных навук (Менск)
— Ірына Кашталян, PhD (Менск)
— Валянціна Мятліцкая (Лебедзева) (Гомель)
— Тацяна Касатая, PhD (Горадня)
— Алена Кандрацюк, кандыдат гістарычных навук (Кіеў)
— Ольга Зубко, кандыдат гістарычных навук (Віньніца)
— Анатоль Вялікі, кандыдат гістарычных навук (Менск)
— Андрэй Кіштымаў, кандыдат гістарычных навук (Менск)
— Іна Соркіна, кандыдат гістарычных навук (Горадня)
— Аляксандар Пагарэлы, магістар гісторыі (Горадня)
— Аляксандар Пятухоў, магістар гістарычных навук (Магілёў)
— Марат Гаравы, краязнаўца (Кобрын)

Ігар Лосік Кацярына Андрэева Ірына Слаўнікава Марына Золатава Андрэй Кузьнечык
XS
SM
MD
LG