- By Тэлеканал Белсат
Некаторыя беларускія медыі ўжо назвалі скандалам зварот Зянона Пазняка да ўдзельнікаў Дзядоў у Лошыцкім яры. У... http://t.co/z3QabC97
— Belsat TV (@Belsat_TV) 4.11.2012
Акцыя КХП-БНФ у Лошыцкім яры
Мне пашчасьціла яшчэ ў 80-х гадах знайсьці і размаўляць тут, у Лошыцы, з жывым сьведкам расстрэлаў людзей – спадарыняй Верай Шумскай. Тут, у вялікім яры, што цяпер знаходзіцца пад асфальтам і гаражамі, расстрэльвалі людзей на працягу ўсяго 1937 году. Прывозілі ў «хапунах», але часам нават у адкрытых грузавіках, найбольш мужчынаў са зьвязанымі рукамі. Пачыналі расстрэльваць, як правіла, у 6 гадзін раніцы.
Можна дапусьціць, што тут забітыя і закапаныя тысячы беларусаў. Колькасьць забітых можа даходзіць да 10 тысяч.
У канцы 1980-х гг., калі я ўжо зьбіраў археалагічны атрад і хацеў пачаць тут археалагічныя раскопкі, выявілася, што сюды раптоўна нагналі шмат тэхнікі і засыпалі расстрэльны яр буйназярністым галечным жвірам. Пазьней заасфальтавалі і пабудавалі гаражы. Так КГБ-НКВД ратавалася ад адказнасьці за свае злачынствы.
Вяршыня машыны вынішчэньня нашага народа знаходзілася ў Маскве. Але забойцы, тыя, хто выконваў антычалавечыя загады і расстрэльваў людзей у Беларусі, нясуць такую ж адказнасьць, як і арганізатары генацыду.
Актывісты КХП-БНФ і некалькі дзясяткаў неабыякавых людзей традыцыйна сабраліся каля палацу культуры «Лошыцкі», а затым прайшлі да месца масавых расстрэлаў у Лошыцкім яры пад пільным кантролем вялікай колькасьці супрацоўнікаў спэцслужбаў, якія фільмавалі ўсіх і ўсё, што адбывалася падчас жалобнай акцыі. Плякаты, бел-чырвона-белыя сьцягі і кветкі ў Лошыцкі яр несьлі, ў тым ліку, маладыя людзі:
Юнак: «Такія дні, як памяці продкаў „Дзяды“, яны заўсёды павінныя быць важнымі для кожнага беларуса. І такія традыцыйныя шэсьці — яны толькі надаюць натхненьня кожнаму чалавеку, хто ў іх удзельнічае».
Дзяўчына: «Я сюды прыйшла, бо адчуваю сваю прыналежнасьць да Беларусі, маю грамадзянскую пазыцыю, а таму заўсёды ўдзельнічаю ў такіх імпрэзах».
Каля помнага крыжа «Ахвярам бальшавіцкага тэрору» адбыўся мэмарыяльны мітынг, падчас якога лідэры партыі зачыталі зварот старшыні партыі Зянона Пазьняка. У звароце Зянон Пазьняк нагадаў, што ў Лошыцы забіта ня менш за 10 тысяч бязьвінных ахвяраў, што сёньня неабходна бараніць гэтую памяць ад нашчадкаў сталінскіх катаў. Працягваючы думку, адзін зь лідэраў партыі Валеры Буйвал заявіў:
«У першае сваё зьяўленьне ў інфармацыйнай прасторы Ігар Кузьняцоў заявіў, што немэтазгодна — ён ня ўмее па-беларуску — „не цэлесообразно ставіть кресты в Куропатах, потаму что там похоронены комуністы“. І ў гэтым стылі ён дзейнічаў далей. Мы, патрыёты-фронтаўцы, абаронцы Курапацкай сьвятыні абвяшчаем савецкага палітработніка, падпалкоўніка Кузьняцова пэрсонай нон-грата на тэрыторыі Курапацкай сьвятыні і на тэрыторыі іншых сьвятыняў, дзе ёсьць пакутнікі нашага народа».
Лідэры партыі КХП БНФ Алесь Чахольскі і Юры Беленькі падчас сваіх прамоваў таксама нагадалі пра сувязь паміж сталінскімі рэпрэсіямі і падзеямі, якія зараз адбываюцца ў Беларусі: зьнішчэньне роднай мовы, эканамічную і палітычную залежнасьць ад Расеі. Заяву Валерыя Буйвала пра пэрсону нон-грата гісторыка Ігара Кузьняцова, выканаўца абавязкаў старшыні партыі Юры Беленькі пракамэнтаваў гэтак:
«Партыя ніякіх рашэньняў не прымала, тут гавораць пачуцьці чалавечыя. Курапаты — гэта месца, якое мусіць быць месцам і прымірэньня, і спагады, і месцам, дзе чалавек мусіць задумацца: як ён жыве на гэтай зямлі, што нясе ў сваім сэрцы і што перадасьць сваім дзецям. Меркаваньне, якое выказаў Валеры Буйвал, трэба можа паразважаць над ім, але збольшага я так яго і падтрымліваю».
На завяршэньне мітынгу ўдзельнікі акцыі ўсклалі да крыжа «Ахвярам бальшавіцкага тэрору» кветкі, запалілі сьвечкі і традыцыйна выканалі малітоўны гімн «Магутны Божа».