Як вынікае з паведамленьняў грузінскіх мэдыяў, грузінскі лідэр, праўдападобна, выяжджаў ва Ўкраіну двойчы. Першы раз — 9-га ліпеня з аднадзённым візытам, каб, як падае англамоўнае дайджэст-выданьне Messenger, пэрсанальна павіншаваць украінскага кіраўніка Віктара Януковіча з 60-гадовым юбілеем. Падрабязнасьцяў пра гэтую сустрэчу няма, пішуць аглядальнікі. Вядома толькі, што Саакашвілі ніхто на гэты юбілей не запрашаў.
«Вядома, экспэрты могуць патлумачыць усё гэта такім чынам: Украіна — сябра Грузіі, і Тбілісі мусіць умацоўваць стасункі з гэтай краінай», піша інтэрнэт-выданьне Geurasia.
Але ж уявіць сабе, што адзін прэзыдэнт нечакана прыяжджае да другога і кажа: „Я прыехаў да вас з уласнай ініцыятывы“, выглядала б справай беспрэцэдэнтнай і да камізму абсурднай».
Што да сустрэчы паміж Саакашвілі і Лукашэнкам, то яна, паводле інфармацыі грузінскай службы Радыё Свабода, спраўджанай у адміністрацыі грузінскага прэзыдэнта, адбылася 12 ліпеня, калі беларускі прэзыдэнт, паводле пратаколу, знаходзіўся ў адпачынку. Гэта было на другі дзень пасьля нефармальнага саміту кіраўнікоў СНД, на які Саакашвілі таксама ня быў запрошаны, бо пасьля грузіна-расейскага канфлікту краіна выйшла з Садружнасьці.
Як лічыць вядомы грузінскі экспэрт, дырэктар міжнароднага цэнтру геапалітычных дасьледаваньняў Тэнгіз Пхаладзэ, такія нефармальныя сустрэчы паміж палітыкамі нярэдкія ў дыпляматычнай практыцы. Няма вялікага сюрпрызу і ў тым, што сустрэча кіраўнікоў Грузіі і Беларусі адбылася менавіта на ўкраінскай тэрыторыі. Паводле Пхаладзэ, істотную ролю тут адыгрывае «тэма прызнаньня Абхазіі і Паўднёвай Асэтыі, дзе пазыцыя Беларусі і Ўкраіны мае вялікае значэньне. Акрамя таго, абедзьве дзяржавы знаходзяцца пад вялізным ціскам з боку Расеі. Ну, а зь Беларусьсю ўсё ясна: газавы канфлікт, павышэньне цэнаў і г.д.»
Як мяркуе намесьнік старшыні парлямэнцкага камітэту міжнародных спраў, хрысьціянскі дэмакрат Ніко Лаліяшвілі, сустрэча прэзыдэнтаў адбылася ў адпаведнасьці зь міжнароднымі абавязаньнямі Грузіі, а таксама была неабходнаю дзеля аднаўленьня тэрытарыяльнай цэласнасьці Грузіі: «Грузія ня можа сабе дазволіць мець якую-колечы антыпатыю ў дачыненьні да стратэгічных краін».
«У палітыцы ніколі нельга гаварыць «ніколі», падае грузінская «Свабода» словы дыплямата Зураба Абашыдзэ, былога пасла Грузіі ў НАТО і Расеі. І калі, зыходзячы зь дзяржаўных інтарэсаў, неабходна супрацоўнічаць з Лукашэнкам, калі дзеля гэтага ж патрабуецца нефармальная сустрэча ў Крыме, паездка на дзень нараджэньня Януковіча, чыю суперніцу Юлію Цімашэнку ўлады Грузіі і асабіста Міхаіл Саакашвілі адкрыта падтрымлівалі, то ці не магчыма ў бліжэйшай будучыні ўбачыць за сталом перамоваў Саакашвілі і Мядзьведзева або Саакашвілі і Пуціна?
«Цяпер у мяне няма аніякай інфармацыі, каб пацьвердзіць гэта, аднак я гэтага не выключаю, — кажа грузінскі дыплямат. — Я б, напрыклад, нармальна ўспрыняў бы такое, шчыра кажучы. Зразумела, гледзячы пра што будзе весьціся размова. Аднак на нейкім этапе гэтыя стасункі павінны быць адноўленыя, гэта цяпер ужо аксіёма».
«Вядома, экспэрты могуць патлумачыць усё гэта такім чынам: Украіна — сябра Грузіі, і Тбілісі мусіць умацоўваць стасункі з гэтай краінай», піша інтэрнэт-выданьне Geurasia.
Але ж уявіць сабе, што адзін прэзыдэнт нечакана прыяжджае да другога і кажа: „Я прыехаў да вас з уласнай ініцыятывы“, выглядала б справай беспрэцэдэнтнай і да камізму абсурднай».
Што да сустрэчы паміж Саакашвілі і Лукашэнкам, то яна, паводле інфармацыі грузінскай службы Радыё Свабода, спраўджанай у адміністрацыі грузінскага прэзыдэнта, адбылася 12 ліпеня, калі беларускі прэзыдэнт, паводле пратаколу, знаходзіўся ў адпачынку. Гэта было на другі дзень пасьля нефармальнага саміту кіраўнікоў СНД, на які Саакашвілі таксама ня быў запрошаны, бо пасьля грузіна-расейскага канфлікту краіна выйшла з Садружнасьці.
Як лічыць вядомы грузінскі экспэрт, дырэктар міжнароднага цэнтру геапалітычных дасьледаваньняў Тэнгіз Пхаладзэ, такія нефармальныя сустрэчы паміж палітыкамі нярэдкія ў дыпляматычнай практыцы. Няма вялікага сюрпрызу і ў тым, што сустрэча кіраўнікоў Грузіі і Беларусі адбылася менавіта на ўкраінскай тэрыторыі. Паводле Пхаладзэ, істотную ролю тут адыгрывае «тэма прызнаньня Абхазіі і Паўднёвай Асэтыі, дзе пазыцыя Беларусі і Ўкраіны мае вялікае значэньне. Акрамя таго, абедзьве дзяржавы знаходзяцца пад вялізным ціскам з боку Расеі. Ну, а зь Беларусьсю ўсё ясна: газавы канфлікт, павышэньне цэнаў і г.д.»
Грузія ня можа сабе дазволіць мець якую-колечы антыпатыю ў дачыненьні да стратэгічных краін.
Як мяркуе намесьнік старшыні парлямэнцкага камітэту міжнародных спраў, хрысьціянскі дэмакрат Ніко Лаліяшвілі, сустрэча прэзыдэнтаў адбылася ў адпаведнасьці зь міжнароднымі абавязаньнямі Грузіі, а таксама была неабходнаю дзеля аднаўленьня тэрытарыяльнай цэласнасьці Грузіі: «Грузія ня можа сабе дазволіць мець якую-колечы антыпатыю ў дачыненьні да стратэгічных краін».
«У палітыцы ніколі нельга гаварыць «ніколі», падае грузінская «Свабода» словы дыплямата Зураба Абашыдзэ, былога пасла Грузіі ў НАТО і Расеі. І калі, зыходзячы зь дзяржаўных інтарэсаў, неабходна супрацоўнічаць з Лукашэнкам, калі дзеля гэтага ж патрабуецца нефармальная сустрэча ў Крыме, паездка на дзень нараджэньня Януковіча, чыю суперніцу Юлію Цімашэнку ўлады Грузіі і асабіста Міхаіл Саакашвілі адкрыта падтрымлівалі, то ці не магчыма ў бліжэйшай будучыні ўбачыць за сталом перамоваў Саакашвілі і Мядзьведзева або Саакашвілі і Пуціна?
«Цяпер у мяне няма аніякай інфармацыі, каб пацьвердзіць гэта, аднак я гэтага не выключаю, — кажа грузінскі дыплямат. — Я б, напрыклад, нармальна ўспрыняў бы такое, шчыра кажучы. Зразумела, гледзячы пра што будзе весьціся размова. Аднак на нейкім этапе гэтыя стасункі павінны быць адноўленыя, гэта цяпер ужо аксіёма».