Your browser doesn’t support HTML5
Як вы ставіцеся да ідэі Лукашэнкі паслаць ва Ўкраіну беларускіх міратворцаў? Адказваюць берасьцейцы
Спадарыня сярэдняга веку: «Можна падумаць, нашы салдаты там зробяць мір... Што Лукашэнка ўмешваецца ў гэтыя адносіны Расеі ды Ўкраіны? Ён жа іх ніколі не памірыць. У гэтых свае людзі, у гэтых — свае, адкуль ён ведае, чым яны дыхаюць там? Ня трэба нашых салдат накіроўваць! Там людзі ўстаюць, каб вярнулі іх салдат, а тут — нашых зараз беларускіх накіраваць... Ды, крый Божа, вайна будзе і ў нас, нам гэтага ня трэба».
Хлопец: «Да гэтай ідэі стаўлюся напружана. Бо, па-першае, я ня ўпэўнены, што нашыя войскі здольныя кагосьці ўціхамірыць ва Ўкраіне. А па-другое, гэта проста словы, за якімі нічога ня будзе. Ды і надзея на беларускія войскі можа не апраўдацца, яны могуць згуляць у нейкі момант на расейскім баку».
Маладая спадарыня: «Катэгарычна супраць! Дзе гарантыя, што нашых салдат там не застрэляць? Што гэта такое?! Самаахвяраваньне, ці што? Гэта ўявіце, я свайго сына гэтаксама выпраўлю невядома куды... А раптам яго заўтра застрэляць? У нас вось ёсьць армія, няхай служыць. Таму — не».
Пэнсіянэр: «Гэта папулісцкая, непрадуманая гаворка. Гэта ніяк ня трэба ўспрымаць. Ён сам не вырашае тут. Ды і Ўкраіна не пагодзіцца».
Карэспандэнт: «А ці маглі б нашыя войскі вырашыць там гэтую праблему?»
Пэнсіянэр: «Нашы войскі? Гэта сьмех! Калі самалёты падаюць, то тут ужо больш няма чаго далей і гаварыць».
Маладая спадарыня: «Нашыя хлопцы будуць паміраць за Ўкраіну? Няма чаго нашых хлопцаў выпраўляць туды ваяваць. Я лічу так: беларусы павінныя служыць у Беларусі».
Спадар сярэдняга веку: «Калі Ўкраіна будзе згодная, каб прыйшлі беларускія міратворцы, тады я ня супраць. А так, уводзіць падпольна, сілай — я гэтага не прымаю. Неяк трэба ўрэгуляваць гэты канфлікт, колькі ўжо можна страляць адзін у аднаго? Мне падаецца, я, нават, і ня супраць».