1 верасьня сьмелыя і вясёлыя беларускія дзеткі распачнуць новы навучальны год. Радыё Свабода пагаварыла са школьнікамі ў розных гарадах, каб даведацца, як у іх прайшло лета і чаго чакаюць ад будучых заняткаў.
Сьвета, Янка і Васілёк Астроўскія з Горадні
У сям’і Астроўскіх дзеткі навучаюцца ў розных школах і розных клясах.
Сьвета — самая старэйшая, яна пойдзе ў шостую клясу гімназіі № 10. Вучоба ёй даецца лёгка, яна старанная, шмат чытае кніжак, мае добрыя адзнакі і вельмі любіць займацца спортам. Распавяла, што цікава правяла канікулы ў бабулі ў Сьвіслачы: шмат гуляла, каталася на ровары. Але па сваёй школе і аднаклясьніках засумавала.
Сьвета ўзгадвае, што ў першай і другой клясе яна навучалася на беларускай мове адна, толькі на фізкультуру і сьпевы хадзіла зь іншымі дзеткамі, а цяпер ёсьць яшчэ адзін хлопчык, зь якім яны ўдваіх у беларускамоўнай клясе. А яшчэ зьявілася сяброўка, якую асабліва хочацца хутчэй пабачыць.
«У мяне ўжо пасьля другой клясы зьявіліся аднаклясьнікі, таму мне стала значна весялей. Сяброўка мая Юля — стараста нашай клясы. Мы вельмі падобныя і характарамі, і паводзінамі, і адзнакамі. А сябар — гэта хлопчык, які вучыць са мной усе прадметы па-беларуску. Мы зь ім таксама вельмі добра ладзім», — кажа Сьвета
Сьвета Астроўская
Янка ідзе ў 5-ю клясу. Распавядае, што з гэтага году пачне навучацца ў новай гімназіі. Ён таксама добра адпачыў і зь нецярплівасьцю чакае першага дня заняткаў. Мае надзею, што ў новай школе зьявіцца шмат новых сяброў. Янка кажа, што найцяжэй яму пакуль даецца матэматыка і расейская мова, але ён стараецца і думае, што ўсё зьменіцца, бо з заняткамі яму дапамагаюць тата і мама.
Янка Астроўскі
Гэтым летам Янка прачытаў шмат кніжак, быў у спартовым лягеры, шмат купаўся, гуляў у футбол, наведваў бабулю.
«Я маю надзею, што мяне ў новай школе добра сустрэнуць, бо я першы раз іду ў 7-ю гімназію. Думаю, што вучыцца будзе нашмат цяжэй, бо гэта ўжо 5-я кляса. Маю вялікую надзею, што мне спадабаюцца ўсе хлопчыкі і дзяўчаткі, якія там вучацца», — распавядае Янка.
Your browser doesn’t support HTML5
Беларускамоўныя вучні. Янка і Васілёк Астроўскія з Горадні
Васілёк пойдзе ў другую клясу. Яму найбольш падабаецца фізкультура. Ён дадаткова ходзіць на спартовыя сэкцыі. Асабліва засумаваў Васілёк па адным з сваіх сяброў, якога вельмі хоча пабачыць.
«Я сябрую з адным хлопчыкам, ён ніжэйшы за мяне ростам, і яго называюць — Захар. Я хачу яму што-небудзь падараваць, і ён мне таксама нешта падаруе...» — кажа Васілёк.
Ялінка Салаўёва з Магілёва
Your browser doesn’t support HTML5
Беларускамоўныя вучні. Ялінка Салаўёва з Магілёва
Адзіная ў Магілёве школьніца, якая вучыцца на беларускай мове, Ялінка Салаўёва пайшла ў шостую клясу. Як і ў папярэднія вучнёўскія гады, ёй і сёлета не знайшлося аднаклясьнікаў. Бацькі Ялінкі прэтэнзіяў да пэдагогаў ня маюць. Кажуць, што ў дачкі ёсьць усё неабходнае для вучобы.
Пятую клясу Ялінка скончыла добра. Кажа, што ёй падабаюцца матэматыка, інфарматыка, беларуская мова і літаратура.
«Мне падабаецца розныя лічбы складаць, рашаць задачы на лёгіку», — тлумачыць Ялінка сваю прыхільнасьць да матэматычнай навукі. Вучыць матэматыку па-беларуску не складана, запэўнівае дзяўчынка.
За лета Ялінка прачытала некалькі тоўстых кніг. Па-расейску адолела Пушкіна «Дуброўскага» і Гогаля «Ночь перед рождеством». Па-беларуску па-за школьнай праграмай прачытала «Сем камянёў» Аляксея Шэіна. Кніга, кажа, падобная да сэрыі кніг пра Гары Потэра.
«Я наагул люблю чытаць фантастыку і прыгоды. Чытаю на беларускай і расейскай мове. Троху чытаю і па-ангельску», — кажа Ялінка.
Улетку сям’я Салаўёвых пабывала ў Літве. Ялінцы спадабалася, як выглядаюць вуліцы ў Вільні. «У іх ёсьць нешта старажытнае», — кажа яна.
«Мы бачылі Вострую браму. Залазілі на вежу Гедыміна. Былі каля будынка, дзе працаваў Францыск Скарына. Былі ў Друскеніках у аквапарку», — каротка пераказала маршрут падарожжа Ялінка.
Сям’я беларускамоўнай вучаніцы: тата Зьміцер, мама Надзея
Да новага навучальнага году беларусы, якія жывуць у Чэхіі, даслалі Ялінцы свае прэзэнты: заплечнік, фламастары і вялікую ляльку. Пахвалілася Ялінка і дзьвюма кнігамі. Першую кнігу ёй уручыў Ніл Гілевіч.
«Мы езьдзілі да яго ў Менск, і ён падарыў мне вось гэтую кнігу. І яшчэ падпісаў яе. Тут напісана: «Ялінцы Салаўёвай у вялікую шчасьлівую дарогу з родным словам у сэрцы. Памятай, на цябе глядзіць Беларусь», — кажа магілёўская школьніца.
Другую кнігу, «Дажыць да зялёнай травы», даслаў у 2008 годзе сам Рыгор Барадулін. Школьніца кажа: «Кніга таксама падпісаная: „Ялінцы — расьці шчасьлівай“».
Мікіта Кузьмініч з Горадні
Your browser doesn’t support HTML5
Беларускамоўныя вучні. Мікіта Кузьмініч з Горадні
Мікіта Кузьмініч перайшоў у шостую клясу. Вучыцца ў 10-й гарадзенскай гімназіі. У клясе толькі два вучні: ён ды Сьвета Астроўская. А ці праўда, што ў вучняў беларускіх клясаў з расейскай мовай горш? Не, адказвае Мікіта, па-расейску ён размаўляе свабодна, вывучае ангельскую. Але вучыцца на беларускай мове адразу было няцяжка. У яго добрыя настаўнікі, кажа ён. І шмат сяброў у іншых клясах.
Мікіта Кузьмініч з бацькам Ігарам.
А што па-за вучобай? Спачатку займаўся плаваньнем, затым стральбой з лука, сёлета хоча пайсьці на каратэ. Вучню беларускай клясы трэба быць разьвітым усебакова. А што са спаборніцтвамі? Пакуль рана, трэба два гады вучыцца трапляць з лука ў мішэнь. Але быць першым ня ў кожнага выйдзе. Сябар езьдзіў на спаборніцтвы, але заняў апошняе месца, кажа Мікіта.
Францішак Вялічкін зь Берасьця
Your browser doesn’t support HTML5
Беларускамоўныя вучні. Францішак Вялічкін зь Берасьця
Францішак Вялічкін будзе навучацца ў пятай клясе школы № 29. Улетку, кажуць яго бацькі, Уладзімер і Маргарыта Вялічкіны, яны шукалі магчымасьці працягнуць навучаньне менавіта ў беларускамоўнай клясе. Разглядалі нават варыянт навучаньня ў вёсцы, галоўнае — на роднай мове. Аднак калі пачалі шукаць, то выявілася, што бліжэйшая беларускамоўная школа — за 60 кілямэтраў ад Берасьця, у Камянецкім раёне.
У выніку цягам лета пяцёра берасьцейцаў дабіліся адкрыцьця пятай беларускамоўнай клясы ў абласным цэнтры.
Францішак Вялічкін
Вучань пятай клясы Францішак Вялічкін кажа, што сумуе па школе, хоць яшчэ б і пагуляўся. Хлопчык перакананы, што каб быць сапраўдным беларусам, вучыцца трэба на роднай мове. Зь сябрамі Францішак вольна гутарыць і па-беларуску, і па-расейску.